Na terenie parku znajduje się wiele obiektów chronionych, np. dąb Jan, którego wiek szacuje się na 300 lat – jego wysokość to około 20 m, a obwód wynosi ponad 500 cm. Jest tam również wiele jezior polodowcowych (np. jezioro Lucień, Radyszyn, Łąkie). Cechą krajobrazu GWPK jest dominacja roślinności leśnej. Powierzchniowo przeważają bory sosnowe i mieszane. W dolinach rzek i wokół jezior skupiają się łęgi i olsy. W okolicach Łącka znajduje się kompleks lasów grądowych i dąbrów. W latach 80 XX wieku myśliwi pod kierownictwem Czesława Sielickiego i Grzegorza Wiśniewskiego wypuścili na terenie Parku kilka par bobrów, które się tu doskonale zadomowiły. Ciekawostkę zoologiczną stanowią rysie, które przywędrowały tam z Puszczy Kampinoskiej i zadomowiły się na dobre. W planach jest też reintrodukcja kilku par wilków. Na terenie Parku Stowarzyszenie na Rzecz Dzikich Zwierząt „Sokół” prowadzi reintrodukcję sokoła wędrownego.
Rezerwaty znajdujące się na terenie Gostynińsko-Włocławskiego Parku Krajobrazowego:
- znajdujące się w województwie kujawsko-pomorskim:
- znajdujące się w województwie mazowieckim:
Projektowane są rezerwaty: „Olszyny Bobrowe”, „Bór Widłakowy” i „Krucze Góry”.
W ramach Parku do 2008 roku działał Ośrodek Rehabilitacji i Hodowli Ptaków Chronionych, założony przez Czesława Sielickiego, zajmujący się przede wszystkim hodowlą sokoła wędrownego. Ośrodek został zlikwidowany przez Dyrektora Parku na początku 2009 roku
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz